De jurk

"Denk je eraan dat het kortdag is voor een jurk." "Ik wil niet pushen maar... Moet je niet eens voor een jurk gaan." "Heb je al een trouwjurk uitgekozen." Zomaar een aantal willekeurige berichtjes die ik binnen kreeg de afgelopen paar weken. Waarom kan ik nou niet net zoals in dat programma ''say yes to the dress''? Een winkel binnen stappen zo'n geweldig halleluja moment hebben, tranen met tuiten, en dan een paar duizend euro lichter naar buiten lopen.
Nee, ik wil weer iets anders. Ik wil geen prinsessenjurk (meer), ik wil niet in het wit en ik wil geen €1500 neerleggen voor iets wat ik nooit meer aan doe. Ik weet het, een beetje bijzonder maar ja... Het is onze dag! Dus ik moest toch maar met mijn vriendin op stap, naar wat bruidszaken. Ontzettend mooi hoor en bijna was ik overstag but it wasn't me! En als ik dat zou doen luister ik niet naar mijn aanstaande. De boodschap die ik kreeg was: iets wat je ooit nog eens aan kan. Hmm tja dan is een schitterende witte korte trouwjurk van kant die kaal €1500 kost niet helemaal de bedoeling denk ik zo. Mijn god, wat dan? Oké, een kop koffie met wat lekkers. Maat 36 heb ik allang niet meer en dat is prima, dus kunnen we even evalueren met een Limburgs gebakje in de mond... "Die galawinkel waar we zijn geweest had ook mooie spullen". Betaalbaar en meer mijn stijl. Daar had ik ook leuke dingen aan gehad.

Nooit gedacht dat ik dit zo lastig vond.

Mijn vriendin woont bij mijn ouders in het dorp. Nadat ik haar thuis had afgezet, toch maar even langs mijn moeder. Waarom heeft een dochter altijd de goedkeuring van haar moeder nodig? Waarom is er een diepgewortelde drang die ervoor zorgt dat ik de keuze niet zonder haar wil maken? Waarom? Maar goed, mama zegt natuurlijk: ''kom ik ga met je mee''. Binnen een half uur had ik samen met haar de keus gemaakt. Helemaal mij! Mijn kleur, mijn lengte, mijn model... Moeders zijn toch een beetje alleskunners! Ook die van mij. En dan nu nog de jurk voor mijn dochter. Dit moet die van mij overtreffen! Zij mag schitteren, zij mag opvallen, zij mag de mooiste zijn. Waarom? Omdat ze mijn alles is... Zij mag een jurk die veel te duur is en die ze hierna nooit meer aandoet. Dit alles zodat ze mij als supermama ziet