Nog even op het laatste moment dingen regelen en naar de winkel (10x naar dezelfde budgetwinkel), omdat ik toch nog iets nodig heb om de bedankjes te maken. Of omdat ik de versieringen nog wat wil pimpen.

De jurk ophalen, mijn nagels laten doen, zorgen dat ik een mooi kleurtje heb. Ik moet ook schoenen halen, want ik kan niet de hele dag op extreem hoge hakken lopen. Tussendoor overvalt me soms ineens het gevoel: Heb ik alles geregeld? Ben ik echt niks vergeten?

Daarom moet ik alles nog even op een rijtje zetten: Ja, volgens mij heb ik alles. Alleen moet ik nog een telefoontje plegen met de gemeente over de parkeerontheffing. De ambtenaar antwoordt: "Nee mevrouw, voor die locatie geven we die vergunning niet. Dan kunt u de auto zetten in de parkeergarage en wandelend naar de locatie komen... Bla bla bla.”

De rest hoor ik niet meer. De stoom komt uit mijn oren. Als ik de betreffende medewerkster door de telefoon kon trekken dan deed ik het. Mijn vriendin geeft aan dat dat ook zijn charme kan hebben, maar dat werkt toch niet voor mij. Teleurgesteld bel ik mijn husband to be. "Ik bel wel even," hoor ik zijn geruststellende stem zeggen. Niet veel later krijg ik een telefoontje: "Het is geregeld, we kunnen voor de deur parkeren, voor deze ene keer een maken ze een uitzondering."

Bedoelen ze dit met Ying en Yang? Is dit hetzelfde als de uitdrukking tegenpolen trekken elkaar aan? Ik weet het niet, maar alles is geregeld. Hij heeft het geregeld.

Ik drink een slok van mijn rosé en realiseer me dat het niet gaat om al die kleine details, maar om het aanvullen van elkaar. Hij zorgt voor mij en hij zorgt ook voor de dingen die voor mij belangrijk zijn.

Nog maar een paar dagen en dan is de bruiloft, ik heb er zin in!!!

Noot van de redactie: Babet Stassen is afgelopen vrijdag getrouwd. Ze schrijft nog 1 blog over hoe ze deze bijzondere dag heeft beleefd.